خب درباره ارامش گرفتن بگم ، من یه مدل خاصی دارم برای ارامش گرفتن ،روی من بیشترین تاثیر رو داره ،بگم چطوری؟!با پیشونی!اهوم جدی با پیشونی!!
به این صورت که پیشونیمو بچسبونم به پیشونی یا قفسه سینه یا شونه ی شخصی که واقعا و قلبا دوسش دارم ،حالا پدر ،مادر،برادر یا. چشامم ببندم و طرف مقالبم هم چشاشو ببنده و منو نگهداره و اروم باشه به هیچی فکر نکنم .هیچی اینطوری انگار یه دریچه باز میشه درست تو پیشونیم ، هرچی استرس و ناراحتی احساس بد هست خارج میشه و ابی ملایم ارامش کم کم نفوذ میکنه تو ذهنم و بعد تو قلبم و مثل شاخه های درخت پخش میشه تو کل وجودم :)
شارژ میشم و اروم:)
و یه مدل دیگه ، فقط منو بغل کن محکم ،اونقد که بازوهام درد بگیره حتی !ولی فقط همین ،واسه یک دقیقه ،شصت ثانیه ی کامل ،بدون هیچ صدا و حرف و حرکتی ، که ارامشت ریشه بزنه تو کل وجودم و بعدش من خووبم:)!
این دوتا مدل بهترین راه اروم کردن منن!:)
بارها شده ،مامانم ،میگرن دارم تو حجم درس و کار مقاله و بهم ریختگی زمانیم گیر کردم ،فقط صداش میزنم و دستمو دورش حلقه میکنم پیشونیمو میچسبونم بهش و چند دقیقه بعد من خوبم!:)
تو ,، ,میشه ,پیشونی ,ی ,مدل ,کل وجودم ,با پیشونی ,و اروم ,یه مدل ,تو کل
درباره این سایت